Przewóz na terenie jednego z tych państw wymaga dopełnienienia pewnych szczegółowych procedur.
Przed przekroczeniem granic Unii Celnej należy zgłosić chęć przejazdu odpowiednim dla danego kraju służbom celnym minimum 2 godziny przed planowanym przekroczeniem granicy. Procedura taka dotyczy zarówno ładunków bezpośrednio dostarczanych do państw współtworzących Unie Celną, jak i jedynie przez nią transportowanych. Dokumentacja potrzebna do dokonania takiego zawiadomienia jest jednakowa niezależnie od tego, z służbami celnymi jakiego kraju mamy do czynienia. Każde z tych państw inaczej jednak zorganizowało ten proces i przedstawiło inne rozwiązania technologiczne.
Rosja
Zgłoszenie przez europejskiego przewoźnika przekroczenia granicy w Rosji może się odbyć na trzy sposoby. Jednym z nich jest wykorzystanie do tego strony internetowej http//:edata.customers.ru. Po dokonaniu rejestracji można zgłosić ładunek z dowolnego miejsca nie ponosząc żadnych opłat. Warto w tym miejscu zauważyć, że na rosyjskich przejściach granicznych także umożliwiono do niej dostęp. Alternatywą dla strony www jest bezpłatna aplikacja TIR-EPD. Skorzystać z niej mogą posiadacze karnetu TIR przez IRU. Polscy przewoźnicy mogą uzyskać do niego dostęp poprzez Międzynarodowe Zrzeszenie Przewoźników Drogowych. Jeżeli natomiast chce się uniknąć korzystania z dróg elektronicznych, można zgłosić ładunek do agencji celnej, która świadczy usługi przesyłania informacji do systemu celnego Unii.
Białoruś
Wwiezienie towarów przez granice białoruską tylko w niewielkim stopniu różni się od wjazdu przez Rosję. Tu bowiem również skorzystać można z wcześniej już wspomnianej aplikacji TIR-EPD. Poza tym białoruska agencja celna też świadczy usługę wprowadania danych do systemu. Żeby nie zwracać się bezpośrednio do Bieltamozhservice, można skorzystać z jej polskiego kontrahenta. Pobierana jest za to jednak odpowiednia opłata. Alternatywą dla tych rozwiązań jest samodzielne wysłanie informacji poprzez płatną aplikację, która została stworzona przez białoruską agencję celną.
Zgłaszane informacje
Dane, które przekazywane są organom celnym Unii, powinny być podawane w języku rosyjskim. Muszą one także być całkowicie zgodne z potwierdzającymi je dokumentami. Co do zawartości takiego zgłoszenia, jest ono zależne od tego, czy ładunek podelega procedurze tranzystu celnego w miejscu przybycia.
Jeżeli towar podlega takiej procedurze, w zgłoszeniu powinna być informacja o:
- nadawcy towaru,
- odbiorcy towaru,
- kraju nadania ładunku,
- kraju docelowym,
- zgłaszającym,
- przewoźniku,
- środku transportu wykorzystanym do przewozu towaru,
- wartości towaru, jego nazwie oraz ilości,
- kodzie towarów, który zawierać powinien minimum 6 pierwszych znaków zgodnych z Jednolitą Nomenklaturą Towarową zagranicznej działalności Unii Celnej lub Zharmonizowanym Systemem Opisu i Kodowania Towarów,
- objętości lub wadze (brutto) towarów oraz wyrażeniu ładunku w jeszcze innych jednostkach miary,
- liczbie miejsc, w których dokonywany był załadunek,
- punkcie docelowym towarów,
- dokumentacji, która świadczy o przestrzeganiu wytycznych dotyczących ograniczeń przewozu towarów przez granice Unii Celnej,
- wszelkich operacjach ładunkowych lub przeładunkowych, które mają się odbyć na trasie,
- czasie i miejscu przybycia towarów na tereny Unii Celnej.
W przypadku, gdy transportowany ładunek nie podlega procedurze celniej w miejscu przybycia, przekazywane informacje są mniej obszerne. W takim zgłoszeniu muszą się znajdować dane na temat:
- rejestracji środka transportu, który używany jest do przewozu międzynarodowego,
- przewoźnika (jego nazwa oraz adres),
- państwa nadania (nazwa) oraz nadawcy (nazwa, adres),
- państwa docelowego (nazwa) oraz odbiorcy (nazwa, adres),
- sprzedawcy oraz odbiorców towarów,
- ilości miejsc, w których dokonano załadunku,
- rodzajach opakowań, w jakich znajdują się przewożone towary,
- nazwy oraz kodów towarów nadawanych na podstawie tych samych wytycznych, co towary podlegające procedurze tranzytu celnego w miejscu przybycia,
- wagi brutto oraz objętości towarów, przy czym wyjątki stanowią ładunki wielkogabarytowe,
- przewożenia towarów, których wwożenie jest ograniczone lub też zabronione na terenie Unii Celnej,
- międzynarodowego listu przewozowego (miejsce i data sporządzenia),
- czasu i miejsca przybycia towarów na obszary objęte Unią Celną.
Przewoźnicy z Europy, którzy planują dokonać wwiezienia towaru na tereny Unii Celnej, muszą pamiętać o wymienionych wyżej procedurach. Ich niedotrzymanie lub nieprawidłowe wykonanie może bowiem skutkować karą administracyjną.
Więcej dowiesz się na:
http://www.trans.eu/pl/aktualnosci/wieziesz-towary-na-wschod-poznaj-swoje-obowiazki
