FCA

    FCA -Free Carrier (…named place)
    Franco przewoźnik (…oznaczone miejsce)
    Zastosowanie : wszystkie rodzaje transportu.

    Sprzedający jest zobowiązany dostarczyć towar przewoźnikowi (lub innej osobie np. spedytorowi), wyznaczonemu przez kupującego. Koszty dostawy, na zasadniczej drodze przewozu, są nie opłacone przez sprzedającego. Po wydaniu towaru przewoźnikowi, ryzyko po stronie kupującego. W INCOTERMS 2000 zrezygnowano ze szczegółowego określania, odrębnie dla poszczególnych gałęzi transportu, miejsca i sposobu przekazania towaru przewoźnikowi, jak to było w INCOTERMS 1990.

    KOSZTY

    Sprzedający ponosi:
    • koszty dostarczenia i powierzenia towaru przewoźnikowi wyznaczonemu przez kupującego w oznaczonym miejscu;
    • koszty sporządzenia i wysłania faktury handlowej lub przekazu elektronicznego będącego jej ekwiwalentem;
    • koszty uzyskania licencji eksportowej lub innych upoważnień, koszty podatku, cła i innych oficjalnych opłat związanych z eksportem, koszty eksportowych formalności celnych;
    • koszty zawiadomienia kupującego, że towary zostały dostarczone i powierzone przewoźnikowi lub nie przyjęte przez niego w uzgodnionym czasie;
    • koszty dostarczenia zwyczajowego dokumentu świadczącego o dostawie towaru lub ekwiwalentnego przekazu elektronicznego;
    • koszty kontroli jakościowej, mierzenia, ważenia, liczenia, które są niezbędne do przekazania towaru przewoźnikowi;
    • koszty opakowania i jego znakowania wymagane do przewozu, o ile dany towar nie jest zwyczajowo transportowany bez opakowania.
    Kupujący ponosi:
    • koszty zakupu towaru;
    • koszty wyładunku dostarczonego towaru ze środka transportu w terminalu przewoźnika wyznaczonym przez kupującego;
    • koszty frachtu wynikające z zawartej przez kupującego umowy przewozu;
    • koszty zawiadomienia sprzedającego o dacie i miejscu, w którym towar ma być dostarczony przewoźnikowi;
    • wszelkie koszty związane z towarem od momentu postawienia go do dyspozycji przewoźnika wskazanego przez kupującego, w tym koszty cła i podatku i innych oficjalnych opłat oraz koszty formalności celnych związanych z importem i tranzytem;
    • wszystkie dodatkowe koszty wynikające z nie wyznaczenia przewoźnika albo z faktu, iż wskazany przez kupującego przewoźnik nie przyjął towaru w uzgodnionym terminie albo kupujący nie zawiadomił sprzedającego o nazwie przewoźnika i terminie, w którym towar ma być dostarczony przewoźnikowi (pod warunkiem jego należytego wyodrębnienia jako przedmiotu umowy);
    • koszty kontroli przedwysyłkowej towaru, chyba że jest ona wymagana obligatoryjnie przez władze kraju eksportera;
    • koszty uzyskania dokumentów lub ekwiwalentnych przekazów elektronicznych (poza zwyczajowym dokumentem świadczącym o dostawie), wydawanych w kraju wysyłki i/lub kraju pochodzenia, potrzebnych kupującemu przy imporcie lub tranzycie towaru;

    RYZYKO
    Ryzyko utraty lub uszkodzenia towaru przechodzi ze sprzedającego na kupującego w momencie dostarczenia towaru do przewoźnika. W INCOTERMS 2000 zrezygnowano ze szczegółowego określania, odrębnie dla poszczególnych gałęzi transportu, miejsca i sposobu przekazania towaru przewoźnikowi, jak to było w INCOTERMS 1990. Obecnie znaczenie to uproszczono, pozostawiając tylko dwa warianty dostawy, w zależności od miejsca, gdzie jest dokonywana, a mianowicie: jeśli tym miejscem jest zakład/ magazyn sprzedającego (“seller’s premises”) to dostawę uważa się za dokonaną, gdy towary zostały załadowane na środek transportu podstawiony przez przewoźnika, jeśli jest to inne miejsce niż zakład/ magazyn sprzedającego (np. terminal, port) dostawę uważa się za dokonaną po przekazaniu towaru przewoźnikowi, na środku transportu wysłanym przez sprzedającego; wyładunek towaru ze środka transportu nie należy do obowiązków sprzedającego. Jeżeli kupujący nie podał sprzedającemu nazwy miejsca przekazania towaru lub przewoźnika, któremu towar ma być dostarczony, albo terminu przekazania towaru, lub gdy wyznaczony przez niego przewoźnik z jakiś względów towaru nie przyjął, spada na niego całe ryzyko utraty lub uszkodzenia towaru ( pod warunkiem jednak, że towar został należycie wyodrębniony jako przedmiot umowy). Formuła FCA “zawiera w sobie “ terminy FOR/FOT i FOB Airport, które występowały osobno w INCOTERMS 1980.

    UWAGA!
    W formułach EXW oraz FCA importer posiada gestię transportową na całej trasie dostawy. Różnica polega na tym, że w EXW sprzedający nie ma obowiązku załadowania towaru ani dokonania odprawy celnej w eksporcie. W formule FCA obowiązek dokonania odprawy celnej w eksporcie ciąży na sprzedającym a obowiązek załadunku w zależności od rodzaju transportu. Dlatego też zaleca się stosowanie formuły FCA w miejsce EXW.